Είσιεν καταγράψει το υποσυνείδητό μου μιαν πληροφορίαν πολλά σημαντικήν για την κατάστασην στην οποία βρίσκουμαι τελευταίως (κατάστασην μίσιημου, χάος καλλίτερα!). Εφκαίνναν μου κάτι αψυχολόγητες αντιδράσεις ώρες ώρες σαν το αππωμένο κακομαθημένο τζιαι εν έξερα πόθθεν επετάσσουνταν τζιαι γιατί. Χαπάριν!!!!
Σήμερα, με τα τούτα τζιαι τα τζιείνα, παθαίννω έναν πράμαν! Εδιπλώθειν το στομάσιην μου όπως αν έτρωα ππουνιά! Η καλαμαρού φιλενάδα λαλεί το "φλασιά". Προχωρώ στην επαλήθευση τζιαι έτο ..... μες τα μούτρα μου!
Έτο γιατί....
Η απάντηση ήταν τόσον τζιαιρόν καταχωνιασμένη στο υποσυνείδητο τζιαι εκδηλώνουνταν οι αυτόματες ενστικτώδικες αντιδράσεις που εφκάλλαν την εντύπωσην της "εφηβείας" πέρκι τζιαι αννοίξουν τα μάθκια μου αλλά εγιώ αγρόν ηγόραζα! ΄
Τωρά παίζουν πολλά σενάρια: εν έθελα να καταγραφεί η πληροφορία στο συνειδητό μου; εν έθελα να την ανακαλέσω; Εν ήταν έτοιμος ο οργανισμός μου να δεκτεί την πραγματικότηταν; Έθελα το χωροχρόνο μου για να μπόρω να επεξεργαστώ, χωνέψω τζιαι αποδεκτό την αλήθκειαν; Άτε τωρά!
Όϊ πως έσιει σημασίαν πλέον! Εν πράμαν που υφίσταται ό,ποιος τζιαι να ήταν ο λόγος της "άρνησης"¨. Ελειτούργησεν όπως την ημιμάθειαν: θαμπώνει, θολώννει τζιαι απλώννει μαιν καταχνιάν που εμποδίζει την καθαρότητα της εικόνας που εν μες τα μούτρα.
Τζιαι συνειδητά ακόμα, ήταν μια πιθανότητα. Μάλλον η πιο πιθανή πιθανότητα! Η πιο λογική, για την ακρίβειαν!
Τωρά ..... σάστα τζιαι γύρασειν! Έτα ούλλα τζιαμέ! Πάλε! Άτε σύναξέ τα, τωρά! Αν συνάουνται! Ότι συνάεται!
Ομολογώ ότι πονεί! Παραπάνω που τους κούσπους! Εν σα μετασεισμική δόνηση που προκαλεί παραπάνω ζημιάν που τον ίδιον το σεισμό.
Κόρη μα επέλλανες;;!!
Πότε εννά μάθω να δκιαβάζω τα σημάθκια την ώρα που έρκουνται, αντί ύστερα που γίνεται η ζημιά;! Πιας τη σκουπού σου μάησσα τζι ' αντί να πετάσεις βρουκάλιασε τη σκόνην τζιαι τα θρύψαλλα. Πρόσεχε να μεν αφήκεις τίποτε πίσω τζιαι πατήσεις κανέναν γιατί μπορεί να κάμει πληγήν. Εσού τζι' ο νους σου!
Τούτος ο Κουέλο έκαψεν πολλύν κόσμον!
΄Ντάξει, εννά φέρω τα μίλια μου, εν τζιαι τίθεται θέμαν! Έναν που τα πολλά εν τζιαι τούτον. Αλλά ρε παιδί μου, πόσες επαναλήψεις;! Πόσες επαναλήψεις κατα συρροήν;! Ούτε τηληόραση το καλοτζιαίριν να ήταν!
Έχω μια χαράααα! Τι να πω! Δεν υπάρχει!!!
Ας το καλόν τζιαι έφυα που τα βουνά! Τωρά στες πεδιάδες τζιαι τα ισιώματα, τι να κάμω;!!
Σινάχτου!!! Συντάχτου!!!! Έναν που τα πολλά εν τζιαι τούτον!
Πέρκι τουλάχιστον ναν μάθημα για να δκιαβάζω καλλίττερα τες αυτόματες ενστικτώδικες αντιδράσεις τιζια να ξιθαύκω τες καταγεγραμμένες στο υποσυνείδητον πληροφορίες πριν την αναζωπύρωσην που προκαλεί το κάψιμον!
Άτε τζιαι μύρτιλλον αντί για πέτρες! Κάμνει τζιαι καλόν στο μεταβολισμό τζιαι την επιδερμίδαν! Τζιαι πάμεν που την αρκή!!!
3 σχόλια:
Μά(γ)ισσα,
Εΐβα πρώτη, να πάνε τα φαρμάκια κάτω!!! [Τζι’ ανάθθεμα με τζι’ αν εκατάλαβα!]
Το «μύρτιλλον» ίνταμ που ένι;
Φούλλληηη μου εν παντές τζι' επετροτζιύλησα που τον πενταδάκτυλο κάτω τζι' εγ'εμωσα εκδορές πόλα σέλα!
Ήδα επόσπασα μιαν πότσαν κρασίν άσπρον, πάω για ζιβανία!
Το μύρτιλλον εν τζιείνον που λαλούν blue berry στα κυπριακά! Μάθημαν χλωρίδας θα σου κάμω!
Μά(γ)ισσα,
Εξεκίνησες λάθος. Πρώτα αρκέφκουμεν με την ζιβανία με τσίλλιμαν τα σαλατικά τζιαι τα ορεκτικά, τζιαι συνεχίζουμε με το κρασίν με τσίλλιμαν τα κυρίως πιάτα!
«Μάθημαν ... [ζιβανιο-κρασοκατάνυξης] ... θα σου κάμω!»
Κάμε χάζιν να ‘σαι μεθυσμένη ως αύριον!!!
Δημοσίευση σχολίου