"Είναι ο Καπιταλισμός Ηλίθιε"

Συνέντευξη με τον Νίκο Μπογιόπουλο

Που το cyprusnews

Συνέντευξη με τον Νίκο Μπογιόπουλο - "Είναι ο Καπιταλισμός Ηλίθιε"

Με διθυραμβικές κριτικές έκανε πρεμιέρα το νέο βιβλίο του δημοσιογράφου, Νίκου Μπογιόπουλου, "Είναι ο Καπιταλισμός, Ηλίθιε!", και συνέχισε με  πωλήσεις άνω των 40.000 μέσα σε έξι μήνες. Ο συγγραφέας και δημοσιογράφος του Ριζοσπάστη, θα βρεθεί στην Κύπρο για την παρουσίαση του βιβλίου του σε εκδήλωση της Προοδευτικής, στις 15 Φεβρουαρίου και ώρα 19:30 στο Αμφιθέατρο Β108, κτήριο Αν. Λεβέντη. Το βιβλίο θα παρουσιάσει ο Χρίστος Χριστοφίδης, διευθυντής του γραφείου του Προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας, ενώ θα μιλήσει και ο βουλευτής του ΑΚΕΛ, Σταύρος Ευαγόρου. Ο Νίκος Μπογιόπουλος, γνωστός για τη μαχητικότητα του ως δημοσιογράφος και τον αιχμηρό λόγο του, μίλησε στο CyprusNews.eu για τα μηνύματα που θέλει να περάσει, με την εικόνα της Ελλάδας των Μνημονίων, που έχει χορτάσει από "σωτήρες" και "αυθεντίες", να εξηγεί την επιτυχία του βιβλίου, που τα λέει όλα από τον τίτλο: "Είναι ο Καπιταλισμός, Ηλίθιε!", Οι υπαίτιοι της Κρίσης και το "Χρέος" της ανατροπής τους - Μια ευγενική απάντηση στους πραιτωριανούς των ΜΝΗΜΟΝΙΩΝ... 

-- «Είναι ο καπιταλισμός, ηλίθιε!». Ποια ήταν η αφορμή για αυτό το βιβλίο και σε τι αναφέρεται;

Οταν επί δυο χρόνια ζεις σε μια χώρα που οι δρόμοι της έχουν γεμίσει άστεγους και ανθρώπους που κρέμονται στους σκουπιδοτενεκέδες ψάχνοντας ένα κομμάτι ψωμί. Οταν το ίδιο διάστημα αυτοί που οδήγησαν την κατάσταση στην καταστροφή εμφανίζονται σαν «σωτήρες» και οι εξηγήσεις που δίνουν για όλο αυτό το κακό, το κακό που το προκάλεσε το οικονομικό και πολιτικό τους σύστημα, είναι «περί ανέμων και υδάτων», τότε οι αφορμές περισσεύουν.

-- Αποτελεί ένα ρεπορτάζ για την κρίση στην Ελλάδα ή μπορεί να αξιοποιηθεί για την ερμηνεία της κρίσης και σε άλλες χώρες;

Η κρίση δεν είναι μόνο ελληνική. Η ελληνική της έκφραση, η οποία φυσικά καταγράφεται στο βιβλίο, αποτυπώνει σίγουρα τις παθογένειες και τις ιδιαιτερότητες του ελληνικού καπιταλισμού, αλλά στο πλαίσιο μιας πανευρωπαικής και παγκόσμιας καπιταλιστικής κρίσης. Σε μια τέτοια συστημική κρίση, δεν μπορεί λοιπόν παρά τα αίτια να έχουν συστημικό και όχι στενά «εθνικό» χαρακτήρα.

-- Ποιο είναι το μήνυμα που στοχεύει να περάσει το βιβλίο στους αναγνώστες; Τους βάζει στη διαδικασία να διαλέξουν στρατόπεδο;

Το δικό μου «στρατόπεδο» είναι δεδομένο. Είμαι κομμουνιστής, μέλος του ΚΚΕ. Αν και πιστεύω πως σήμερα, ακόμα κι αν δεν ήθελε κάποιος να είναι κομμουνιστής δεν του το επιτρέπουν πια... η Μέρκελ, ο Σαρκοζί και οι υπόλοιποι, εντούτοις το μήνυμα δεν είναι η επιλογή στρατοπέδου. Το μήνυμα είναι, πριν επιλέξει κανείς στρατόπεδο, να σκεφτεί: Πουθενά δεν λέει ότι ο καλός Θεός την πρώτη μέρα έφτιαξε τους φτωχούς, τη δεύτερη τους καταπιεσμένους, την τρίτη του πλούσιους, την τέταρτη τους εκμεταλλευτές κοκ. Να σκεφτεί, δηλαδή, ότι τίποτα από όσα ζούμε δεν είναι «μοιραία», «καλώς καμωμένα» και αμετάβλητα.

-- Σε τι οφείλεται η ευρεία αποδοχή του από το αναγνωστικό κοινό, με δεδομένο ότι «σκίζει» σε πωλήσεις και έχει δεχθεί διθυραμβικές κριτικές;

Ισως εδώ να πρέπει να δοθεί ο λόγος στους αναγνώστες. Πάντως πιστεύω ότι στις συνθήκες όπως έχουν διαμορφωθεί σήμερα, το έδαφος είναι γόνιμο για να στραφεί κανείς στην αναζήτηση εκείνων των σκέψεων που κινούνται πέρα από τα στερεότυπα της καθεστωτικής «αυθεντίας».

-- Ποιο ήταν το κίνητρο για να ξεκινήσεις να γράφεις αυτό το βιβλίο. Σε δυσκόλεψε περισσότερο από τα προηγούμενα;

Στην περίπτωση του βιβλίου για την επιδρομή κατά της Γιουγκοσλαβίας θύμωσα με τα ψέμματα των εγχώριων συνενόχων για το έγκλημα. Στην περίπτωση του βιβλίου για το Ποδόσφαιρο θύμωσα που με αφορμή την κατάκτηση του ευρωπαικού κυπέλλου από την εθνική Ελλάδας, κορδώνονταν για την επιτυχία όλοι αυτοί που ασελγούσαν - και ασελγούν - πάνω στο παιχνίδι μου. Ο θυμός τόσο για τα ψέμματα όσο και για την αντιεπιστημονικότητα με την οποία ο ελληνικός λαός καλείται από τους δημίους του να αποδεχτεί και να «εξηγήσει» τον αφανισμό του, ήταν εξίσου ισχυρό κίνητρο στο βιβλίο για τον Καπιταλισμό και τους πραιτωριανούς των Μνημονίων. Οσο για την δυσκολία βρίσκεται πάντα στην υποχρέωση ότι από τον θυμό - και για έχει ο θυμός νόημα ως κίνητρο - πρέπει να περάσεις στην ψύχραιμη καταγραφή και ανάλυση των αιτίων που τον προκαλούν.

-- Υπάρχει πρόβλεψη για τις εξελίξεις στην Ελλάδα, ή δεν υπάρχει φρένο;

Ακριβώς επειδή αυτοί που βρίσκονται πάνω στον οδοστρωτήρα δεν υπάρχει περίπτωση να πατήσουν «φρένο», η ερώτησή σας για το τί μέλλει γενέσθαι μου φέρνει στο νου το στίχο του ποιητή: «Ετσι κι αλλιώς η Γη θα γίνει κόκκινη. Η' κόκκινη από ζωή ή κόκκινη από θάνατο».

Σύντομο βιογραφικό του συγγραφέα: Ο Νίκος Μπογιόπουλος γεννήθηκε στην Αθήνα, το 1967. Σπούδασε στο Οικονομικό τμήμα του Παντείου Πανεπιστημίου της Αθήνας, Εργάζεται από το 1992 ως δημοσιογράφος στο Ριζοσπάστη. Έχει συνεργαστεί με ραδιοφωνικούς σταθμούς και περιοδικά. Προηγούμενα βιβλία του είναι "Βαλκάνια - 78 μέρες στόχος του ΝΑΤΟ", εκδ. Σύγχρονη Εποχή, και σε συνεργασία με το Δημήτρη Μηλάκα, "Το Ποδόσφαιρο: Μια θρησκεία χωρίς απίστους", εκδ. Λιβάνη.