Σελίδες

Δευτέρα 27 Ιουνίου 2011

Τελιώματα;;

Εν πολλά ενδιαφέρον, το ήνταλως τελιώνουν τα πράματα που μόνα τους τζιαι ξεκινούν που μόνα τους. Τζ' ύστερα λαλούν μου ότι τ'αστρα λαλούν πελλάρες! Θωρώ πράματα να κλείουν, σχέσεις, σκέψεις, καταστάσεις. Σαν' να τζι' έν με λαμβάνουν υπόψην ή εν τα κόφτη ήντα μπου θέλω - ή νομίζω πως θέλω - τζιαι βουρούν μόνα τους να κλείσουν, να τελιώσουν.

Τον τελευταίο μήνα ήμουν πολλά βαρυφορτωμένη στη δουλειά, τζιαι όϊ μόνον. Είδα πράματα σε μένα, που είχα πολλύν τζιαιρόν να τα δω να εκδηλώνουνται. Ακόμα τζι' αποκατάσταση επήλθεν! Ακόμα τζιαι συγνώμην άκουσα. Είσιεν τζιαι κάποιες φιλικές σχέσεις που επεράσαν κρίσην - άλλες εν τες έτζιησεν τίποτε, άλλες εμείναν κλονισμένες - ιδιαίτερα τζιήνες που είχαν να κάμουν με σεβασμόν τζιαι αποδοχή. Η μια είσιεν να κάμει τζιαι με πράματα που εστηβάζουνταν, με βάση, με αρχές. Τούτη ενηξέρω που εννά πάει γιατί εν τζιαι υπερατλαντική, οπόταν κατακερματισμένη - χρονικά τουλάχιστον. Ενν' αφήκω το χρόνο για τούτη να μου φωτίσει το μονοπάτι.

Έχω πολλά έντονο προαίσθημα για πουκούππισμα. Εν σιουρκάζουμε, ό,τι τζι'αν κάμω. Είχα σήμερα μιαν ημέρα να πνάσω, τζι' αντί για τούτον, επουκούππισα το σπίτιν πάλε! (Κάτι που κάμνω συχνά άμαν έχω τούτην την αίσθησην). Τζιαι όϊ μόνον το δικό μου. Τζιαι των γονιών μου επίσης. Τωρά έκατσα μετά που ένα δωδεκάωρο νεκατώματος, τζιαι πάλε τρών με τα ρούχα μου.

Θωρώ αλλαγές στη ζωή μου να έρκουνται, να συντελούνται - τζιαι ξέρω ότι έννε μόνες τους που το κάμνουν, ούτε κανέναν αόρατον σιέριν που τες φέρνει. Εν προηγούμενες επιλογές, δουλειά τζιαι προσπάθεια τζιαι τούτα εν τα αποτελέσματα τζιαι οι επιπτώσεις. Εν κυρίως προεργασία, εσωτερική τζιαι εξωτερική.

Εν έσιει κάτι να με φοβίζει. Εν νιώθω να απειλούμαι που κάτι.

Νιώθω κενό τζιαι καινό - το πρώτο να δημιουργεί το χώρο για το δεύτερο. Νιώθω μια θετικότηταν, τζι' όρεξη για ζωή τζιαι όραμα τζιαι αλλαγές.

Εν είμαι "ζεν". Ούτε καρτερώ κάτι με στωικισμό, πάλε όμως νιώθω να έρκουνται πράματα - όϊ  που έχουν να κάμουν μόνομε  μένα τζιαι τη ζωή μου αλλά γενικόττερα.

Όπως τζιαι νά' σιει, ούλλα καλώς να ορίσουν! Καλώς να τα δεκτούμεν. Εν η πανσέληνος, εν η έκλειψη, εν η ζωή, είμαστεν εμείς.


Σύμπαν, ακούεις;! Εν φοούμε! Εν έχω τίποτε για να φοούμε. Ξέρω πως έννεν για κακό!

Καλά πουκουππίσματα! Καλόν καινό! Καρτερώ σας, μ'ανοικτές αγκάλες.

2 σχόλια:

Neerie είπε...

Άρεσεν μου τούτο, ότι εν περιμένεις να γινεί κάτι, ότι οι αλλαγές που έρκουνται εν προηγούμενες επιλογές, εν επιπτώσεις επιλογών - άρεσε μου τζι η αισιοδοξία σου.

πατώ LIKE

(τζαι πέρκι κολλήσω τζι εγώ)

Αντζιελοσιασμένη Μάγισσα είπε...

Φκαριστώ σε Neerie! Εν ηξέρω αν' ναιν αισιοδοξία - στην αρκήν εν πολλύς ο πόνος τζιαι ο φόος για τούτην τη διαδικασίαν. Ύστερα, εν εξιλεωτικόν το πουκούππισμαν, τζιαι κάθαρση το καινόν.

Καλά κολλήματα, σου εύχομαι!!!:) - αφού θέλεις να κολλήσεις!