Πασανάκατα πάλε .....

Έσιει δκυο μέρες που πάλε ο νους εν σιουρκάζεται. Κλωθωγυρίζουν τούτα ούλλα των τελευταίων μηνών, γεγονότα, πρακτικές, απόψεις, εξάρσεις, κίνητρα, ενέργειες .......


Τούτον εξεκίνησεν που τα προχτές μετά το φεστιβάλ - το τσουνάμι των τυμπάνων, τα γέλια τζιαι οι αγκαλιές του κόσμου, οι φωτογραφίες εν μ' αφήκαν τζιείντην ώρα.


Ο ευσεβοποθισμός μου ήταν να έσιεις σιυλλίαες κόσμον! :) Η πραγματικότητα ήταν σε αριθμούς μικρόττερη αλλά όϊ τζιαι σε έντασην, παλμόν τζιαι ελπίδαν! Ευτυχώς!


Σάββατον ξημερώματα αρκέφκουν οι .... μετασεισμικές δονήσεις! Ο ήχος της φωνής του Πόλυ, οι πολεμικές ιαχές των αγανακτισμένων, ο θυμός του Αρχηγού της Αστυνομίας, η αντίδραση του Γενικού Εισαγγελέα, τα δημοσιεύματα παντού (ακόμα τζιαι το μποϋκοτάζ έσπασα στην προσπάθεια να "αννοιχτώ" τζιαι να γίνω πιο καταδεκτική τζιαι ανεχτική!!!)  - εξύπνησα που εφιάλτη.


Έννα προσπαθήσω να συνοψίσω τι θωρώ, παρόλο που πάλε εν ούλλα πασανάκατα - κλασσικά πλέον εκατάντησα κλινική περίπτωση:


- ο "νέος πολίτης" της Γιρλάντας: φαίνεται να υπάρχει πάνω που μιαν κατηγορίαν παρόλον ότι η προσπάθεια που εγίνειν ήταν να παρουσιαστεί ως μια. Η μια εν σίουρα τζιείνοι που αποκαλούν τους εαυτούς τους που την αρκήν τούτης της ιστορίας ως αγανακτισμένοι. Η άλλη "κατηγορία" εν οι απλοί τζιαι καθημερινοί άνθρωποι, οι νοικοτζιυρές που αφήννουν τες μαείρισσες τζιαι τους φλόκκους για να πουν τζιείνον που πιστεύκουν χωρίς ευγένειες τζιαι υπεκφυγές ειδικά αν' ναιν αντίθετο με τζιείνα που προβάλλουνται. Το καλόν εν ότι ο κόσμος εσηκώστειν που τον καναπέν. Το καλόν, επίσης, εν ότι εσυζητούνταν τα πάντα παντού. Ότι εξεκίνησε να γίνεται επιλογή του τι εδκιαβάζετουν/ ακούετουν/ παρακολουθείτουν τζιαι εφιλτράρετουν πιο κριτικά.


- τα "νέα" ΜΜΕ: πολλά .... "συγχρονισμένα". Πέραν που τον ειδησιογραφικόν ρόλο, για πολλοστή φόρα, τωρά - εκτός εκλογών - τόσο ΞΕΚΑΘΑΡΑ επροβάλλαν θέσεις τζιαι όϊ ειδήσεις. Τζιαι τζιείνες οι θέσεις ετραβκούνταν που τα πόδκια τζιαι τα μαλλιά για να μετατραπούν σε ειδήσεις. Τούντο σαββατοκυρίακον τζιαι μετά την δημοσιοποίησην των όσων πραγματεύκεται η έκθεση της αστυνομίας, για πρώτην φοράν ήρτεν το μούδκιασμαν. Τόσον στην περίπτωσην της έκθεσης (έσιει άλλην έννοιαν για μέναν η λέξη πόρισμαν) του Πόλυ, όσο τζιαι σε τζιείνην της αστυνομίας, εν εκατάλαβα πόσον δεοντολογικό δημοσιογραφικά ένει να δημοσιοποιούνται σε τέθκοιον βαθμό στοιχεία μιας τρέχουσας υπόθεσης, που εν τόσον σοβαρή που να εμπλέκει ούτε λλίον ούτε πολλά σε κάποιο βαθμό τόσους θεσμούς τζιαι πρακτικές. Ας πούμεν στην περίπτωσην της δολοφονίας του Χ'Κωστή γιατί εν εφκήκαν ποττέ σε έτσι βαθμό; Πάλε ποινική υπόθεση ήταν. Καλά αντιλαμβάννουμαι την αρχήν της ελευθερίας του Τύπου, τζιείνον που εν καταλάβω εν που τελειώννει, αν τελειώννει κάπου πριν ξεκινήσει να γίνεται ριάλιτι.


- η "αριστέρα": όσα χρόνια ζιω, εν αθθυμούμαι να είδα ξανά έτσι πράμαν! Που εξωκοινοβουλευτική, ως "εσσώκοινοβουλευτική", αριστερήν πτέρυγαν, αριστερίζοντες να διούν τα σιέρκα τζιαι να τα σφίγγουν! Για η επίθεση ήταν τόσον μεγάλην που εσυνένωσεν, για το σιοκ εσυνέβαλεν στη συνειδητοποίηση "ισχύς εν τη ενώσι"


- η "αντιπολίτευση": μπαίνει τζιαι τούτη σε εισαγωγικά γιατί παρουσιάζει διαφοροποιήσεις. επόλλυνεν στην πορεία με την αποχώρησην του ΔΗΚΟ, τζιαι την τελευταίαν εβτομάδαν "έχασεν" ο Κάρογιαν τον "έλεγχόν του" πλήρως τζιαι ανήγαγεν τον εαυτόν του σε νεροκουβαλητήν γιατί "εφοάτουν" να πάει μόνος του στον μύλο. Κάποιοι άλλοι κλασσικά γραφικοί (ΕΥΡΩΚΟ, ΕΔΕΚ, Οικολόγοι) εν αλλάξαν τζιαι πολλά τη ρητορικήν τους. Τζιείνον που εκάμαν ήταν η ξεκάθαρη πλέον συστράτευση των "νέων" "δημοκρατικών δυνάμεων" με τους "κακούς". Το ΔΗΣΥ τι να πω; Η προσπάθεια για σύγκλισην κάθε ετερόκλιτης τάσης που στεγάζει τζιαι ενισχύθηκεν κατά τες βουλευτικές εν υφίσταται πλέον αφού η συγχορδία τζιαι ο συγχρονισμός των οργάνων ήταν "άψογα" -παντές τζιαι η Ξένια έν παρουσιάζει διαφορετικό έως εκ διαμέτρου αντίθετο λόγο που το Σαμψών που πάει στες συγκεντρώσεις του ΕΛΑΜ τζιαι θυμώννει του ο Νίκος.

- "επανένωση": Υπήρξεν ποττέ κίνημαν "επανένωσης" που να περικλείει στους κόλπους του ανθρώπους με διαφορετικές πολιτικές φιλοσοφίες τζιαι παρόλον τούτον έσμιεν τους η κοινή προσέγγιση τζιαι ο κοινός σκοπός; Τούτοι ούλλοι οι ανθρώποι που εκφράζουν έντονα τζιαι δυναμικά - άλλοι κατά καιρούς τζιαι άλλοι συστηματικά - τον πόθον τους τζιαι τη θέλησην να παλέψουν για την επίτευξην της  έχουν κοινήν αντίληψη για τούτην την επανένωση; Μες το νουν τζιαι τη ψυσιήν τους εν το ίδιον πράμαν; Εννά χαρούν με ό,τι "επανένωσην" δουν; Που μπορεί τζιαι να μεν ανταποκρίνεται στες προσδοκίες τους; Τζιαι εν εννοώ την απλήν προσέγγιση για αρχική βάση της ΔΔΟ. Εννοώ το γεννικόττερον πλαίσιον που μπορεί να έσιει τζιαι να περιλαμβάνει πλήρην ισοτιμίαν, απεγκλωβισμόν που το κάθε πολίτης τζιαι ψήφος, του καλοί/ κακοί Ε/Κ/ Τ/Κ, τζιαι οτιδήποτε άλλον μπορεί να υποβόσκει υπόκωφα στο υποσυνείδητόν τους;

Η δοκιμασία των τελευταίων μηνών, μετά που το φεστιβάλ της Παρασκευής για μέναν ίσως παραπάνω που ούλλους τους τομείς του δημόσιου βίου τόσον άμεσα τζιαι βραχυπρόθεσμα επηρέασε ό,τι τζιαι ό,ποιους έχουν να κάμουν με την επανένωση. Εσυνέβαλεν στην πλήρη διάκριση κοσμοθεωριών τζιαι βιοθεωριών τζιαι ταρακουνά τζιαι θα εξακολουθήσει να ταρακουνά όσους τούτη η βιοθεωρία ως προς την επανένωσην έν τους ένει ξεκάθαρη. Είσιεν οργανισμούς που "εστηρίζαν" το Φεστιβάλ, στηρίζουν τη δουλειάν τζιαι τες χορηγίες τους πάνω στην ιδέαν της επανένωσης τζιαι εκάμναν ταυτόχρονα λλία μέτρα πιο κάτω άλλην εκδήλωσην για την επανένωσην. Τούτον εν ήταν μποϋκοτάζ;!! Πως μπόρουν να πείσουν για τες προθέσεις τους; Πως εννά τους εμπιστευτώ ξανά για την αγνότηταν της προσέγγισής τους; Την ώραν του δημοψηφίσματος, τζιείνοι που εφεύκαν που το φεστιβάλ για να μεν ακούσουν τον Κυρίτση τζιαι τζιείνοι που το εμποϋκοτάραν "κάμνωντας εκδήλωσην επανένωσης" λλία μέτρα πιο κάτω, τι στάσην εννά κρατήσουν αν μεν ένει στην κυβέρνησην τζιεινοι που τους αρέσκουν για να καταφέρουν κάτι τέθκοιον; Τζιαι όπως είπα τζιαι σε σχόλιον στο νέον (http://newgreekcypriot.blogspot.com/2011/10/blog-post_09.html ) "Αν το μαύρο σύννεφον των τελευταίων μηνών παραμείνει αλλό λλίον ήντα μπου εννά γινεί; Μήπως στην προσπάθειαν άμυνας να μεν υποστούμεν τη συλλογική λοβοτομή που εσυντελείτουν (που μπορεί ακόμα τζιαι να συνεχίζεται) τούτον ούλλον το διάστημαν, όντως να περιχαρακωθήκαμεν τζιαι απομονωθήκαμεν; Τζιαι αν ναι τούτον πως μπορεί να αλλάξει, γιατί χρειάζεται παραπάνω κόσμος για τη λύση; ...... εν πολλή δουλειά που χρειάζεται για να διατηρηθούν οι γέφυρες επικοινωνίας."  (Μακάρι να έσιει δίκαιο νέε μου άμα λαλείς "με όσες δυνάμεις έχουμε, η αριστερά εν που τη φύση της αισιόδοξη τζιαι φέρνει την ελπίδα. Επειδή επέλλανεν ο Αναστασιάδης τζιαι προσπαθεί να ανταγωνιστεί τους άλλους τους "φευγάτους" από καιρό, δεν σημαίνει ότι θα ακολουθήσει και ο νούσμος κόσμος της δεξιάς. Ξεκινούμε που ένα 60-40 εναντίων μας. Δεν είναι απαγορευτική η αισιοδοξία εάν και εφόσον οι συνομιλίες βγάλουν άσπρο καπνό σε κάποια φάση σύντομα. Ο ΔΗΣΥ θα αναδιπλωθεί μπροστά σε απτά αποτελέσματα, μεν ξεχνάς πως δεν είναι εντελώς ανεξάρτητος οργανισμός, λογοδοτεί.")

Νιώθω, όμως, ότι εν πολλά σημαντικόν τζιαι τωρά πλέον επιβάλλεται, ο κόσμος που εν προσηλωμένος στην επανένωση να δημιουργήσει ή καλλύττερα να ξεκαθαρίσει τη βάση του τι εννοεί επανένωση τζιαι να δημιουργήσει μιαν κοινήν αντίληψην - όϊ για κανέναν άλλον λόγο για να μεν γίνεσαι τζιαι συ φαντασιοκύπριέ μου "εγκληματίας με διχοτομικό λόγο"!!!!!