Καλά Ηλιούγεννα!

Που το http://endimos.blogspot.com/2010/12/blog-post_22.html

Καλά Ηλιούγεννα!

Kάθε χρόνο κατα τον μήνα Δεκέμβριο θυμόμαστε πόσο αχρείοι είμαστε κατα την διάρκεια του υπόλοιπου χρόνου και αποφασίζουμε για ένα μήνα να κάνουμε μια εξαίρεση. Έτσι αρχίζουμε και λέμε βλακείες στα παιδιά μας για την ύπαρξη κάποιου υπέρβαρου “αγίου” που θα μας φέρει το xbox ενώ θα αφήσει τα παιδιά στην Αφρική να πεθάνουν απο την πείνα. Δεν ξεχνούμε επίσης να τους περιγράψουμε και τον ερχωμό του φανταστικού μας φίλου, που γεννήθηκε με ταπεινότητα ανάμεσα στις κουράδες κάποιων ζώων, σε μια πόλη που δεν υπήρξε ποτέ πάνω στο χάρτη παρά μόνο μεταγενέστερα που έγινε τουριστικό θέρετρο.

Αναρωτιόμαστε που πάμε σαν ανθρωπότητα καθημερινώς, κατακρίνουμε τους πολιτικούς και τα αφεντικά μας ενώ κατα βάθος αυτοί που είναι υπόλογοι αυτής της διανοητικής στασιμότητας είμαστε εμείς. Η μάζα δεν είναι τίποτα άλλο παρά "αρνιά προς σφαγή" στις ορέξεις του κάθε αφεντικού που πλουτίζει πάνω στην ηθελημένη ανοησία που ονομάζουμε Χριστούγεννα - και όχι μόνο. Τον 13ο μισθό τον ξοδεύουμε διπλά. Πόσο δύσκολο είναι για κάποιον νοήμων άνθρωπο μέσα απο τις χιλιάδες ανοησίες που κάθεται και διαβάζει καθημερινά να κάνει μια εξαίρεση και να προσηλωθεί να διαβάσει τι είναι το χειμερινό ηλιοστάσιο; Ζητάω πολλά;

Μιας και αντέξατε ως εδώ το φασκέλλωμα ελάτε να πάμε ένα ταξιδάκι στο παρελθόν. Άκυρο. Πριν σαλπάρουμε για το ταξιδάκι μας να κάνουμε μια αναγνωριστική πτήση σχετικά με το τι είναι το χειμερινό ηλιοστάσιο. Το ηλιοστάσιο βασικά είναι η χρονική στιγμή κατα την οποία ο άξονας της γης βρίσκεται περισσότερο ή λιγότερο στραμμένος προς τον ήλιο. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα η μέρα να διαρκεί περισσότερο ή λιγότερο, αναλόγως απο το αν βρισκόμαστε στο νότιο ή στο βόρειο ημισφαίριο. Εάν αναπολήσουμε ιστορικά 8.000 χρόνια πριν απο την υποτιθέμενη γέννηση του Εβραϊκού ζόμπι θα συναντήσουμε σε όλα τα βόρεια γεωγραφικά μήκη και πλάτη του βόρειου ημισφαιρίου τοιχογραφίες της γέννησης του θεού Ήλιου. Πάρτε γραμμή απο Κίνα, Ινδία, Μεσοποταμία, Αίγυπτο, Ελλάδα και Ρώμη και θα δείτε μια απαράμιλλη εξιστόρηση της γέννησης του “θεού Ήλιου”. Όλοι με βάση τον πλανητικό μας άξονα, τον ίδιο ουρανό βλέπαμε.

Οι Κινέζοι στις 25 Δεκεμβρίου, 1500 χρόνια πριν την γέννηση του Jesus-boy έκαναν λόγο για την “βασίλισσα των ουρανών” που μέσα απο παρθενογένεση δημιούργησε τον θεό Ήλιο. Οι Ινδοί είχαν επίσης παρόμοια ιστορία με τον θεό Κρισνά (που γεννήθηκε 25 του Δεκέμβρη) όπου κάθε χρόνο εορτάζεται με τους ιερείς να κρατάνε βρέφη καμωμένα απο ξύλο,  περιτριγυρίζοντας τα απο σπίτι σε σπίτι για να προσκυνήσει ο κόσμος τον “νεογνό θεό”. Φρόντιζαν επίσης να στολίζουν όλα περίχωρα με κόκκινες αποχρώσεις όπως επίσης άναβαν και κεριά προς τιμή του φωτός. Στην Αίγυπτο 2000+.π.χ γιορταζόταν με ένα βρέφος να βγαίνει απο την σπηλιά μέσα σε μια φάτνη, συνοδευόμενο απο ιέρειες. Στην Ρώμη και στην Αρχαία Ελλάδα γιορτάζονταν τα “Κρόνεια” ή αλλιώς “Σατουρνάλια” απο την 1η μέχρι τις 23 Δεκεμβρίου που περιλάμβαναν θυσίες, τζόγο (οι μόνες μέρες που επιτρεπόταν και στους σκλάβους), αντιστροφή των ρόλων μεταξύ δούλων και σκλάβων, όπως επίσης και γυμνισμό που συνοδευόταν απο σεξ και τρελό γλέντι. Όταν συμπίπτουν βλέπετε και τα γενέθλια του Διονύσου στις 25 Δεκεμβρίου (όπως και Ηρακλή και σε πολλές εκδοχές και του Δία) γίνετε τρελό γλέντι με όλα τα αναπάντεχα. Ο Ελληνοσύριος θεός Άδωνης επίσης γεννήθηκε στις 25 του Δεκέμβρη και το φεστιβάλ περιγράφεται απο τον Ιερεμία και άλλους “πατέρες” της εκκλησίας ότι έπαιρνε χώρα σε μια σπηλιά με παρόμοιες δοξασίες με αυτές του σύγχρονου μύθου της γέννησης του Χριστού. Επιπρόσθετα, οι Εβραίοι παρακολουθούσαν το χειμερινό ηλιοστάσιο σαν παράμετρο της γέννησης του θεού τους Γιαχβέ.

Εμείς όμως παραμένουμε ακάθεκτοι! Ο δικός μας Χριστός και η ιστορία του είναι O-RI-GI-NAL! και ήρθε για να μας σώσει! Για εμάς, ένας και μοναδικός είναι ο θεός όλου του κόσμου και δεν μας νοιάζει που παρτουζάρουμε κόκκινες κορδέλλες και φώτα, με φάτνες και δέντρα! Έτσι, επειδή ήρθε να μας σώσει απο τα δικά του ατελή δημιουργήματα, κάθε χρόνο, αποφασίζουμε να στολίσουμε το σπίτι μας σαν ένα φτηνό καμπαρέ. Καρφώνουμε κάπου και ένα δέντρο με μια φάτνη (για να δικαιολογήσουμε γιατί ήταν χίππικη κατάσταση του νεαρού Χριστάκη), αγοράζουμε και ένα κάρο δώρα για να τα καταβροχθίσουν τα παιδιά μας και πιστεύουμε ότι όλα αυτά είναι ένδειξη αγάπης και μια υπέρμετρη υπενθύμιση στον βωμό του ανθρωπισμού μας. Ας γαμιούνται τα παιδιά στην Βούρμα, στην Αφρική, στις εμπόλεμες ζώνες, στα εργοστάσια στην Ινδία που δουλεύουν να μας κάνουν τα δώρα για ένα κομμάτι ψωμί. Το βαθύτερο νόημα των Χριστουγέννων για εμάς είναι ότι ο θεός που έκανε αυτόν το σύμπαν, αφού μας έπνιξε όλους γιατί αγανάχτησε με την ίδια του την δημιουργία, αποφάσισε να κλωνοποιηθεί βιάζωντας μια ανήλικη με ένα ...κρίνο, για να φέρει τον εαυτό του γεννημένο μέσα σε κουράδες (σε σενάριο τύπου survival) όπου μετά απο μια συγκλονιστική αποβλάκωση της ανθρώπινης νοημοσύνης, αυτοκτονεί πάνω στον σταυρό, αφού υποχρεώνει ένα μαθητή του να τον προδώσει με απώτερο σκοπό να αυτοκτονήσει και αυτός. Και μετά αναρωτιέται ο κόσμος γιατί του αρέσουν οι ισπανικές τελενουβέλλες και γιατί μας τρώει τόση αρχαιολαγνεία. Η μαλακία που μας δέρνει πάει τούμπανο μέσα απο την ίδια μας την κουλτούρα και δεν λέμε να την αποχωριστούμε γιατί απλά δεν γνωρίζουμε καλύτερα.

Τα Χριστούγεννα είναι το ποιο απάνθρωπο και σιχαμερό έθιμο που επινοήθηκε ποτε όπου καταφέρνει να προσβάλλει την ανθρώπινη ηθική και νοημοσύνη μέσα απο μια αθώα έννοια που ονομάζουμε "αγάπη". Όλα τα υλικά αγαθά που απολαμβάνουμε, κυρίως τα παιχνίδια και τα στολίδια, κατασκευάζονται απο άτομα που δεν έχουν καν να φάνε. Αλλά στα αρχίδια μας. Εμείς θα λύσουμε το οικονομικο πρόβλημα; Μπα,.. θα καθόμαστε δίπλα απο το τζάκι μας ή θα περπατάμε στα καταστήματα και θα μαλακιζόμαστε με το ειδύλλιο που μας προσφέρει το κάθε βιομηχανοποιημένο jingle bell του Ρουβά και του κάθε Ρουβά ενώ θα το παραλληλίζουμε με τον μαζοχισμό της αγάπης που έχει ο δήθεν δημιουργός μας για εμάς! Αχ τι χαρά!