Η Λαϊκή στην βουλή και η εντυπωσιακή αυτολογοκρισία των ΜΜΕ

Που τη Δέφτερην Ανάγνωσην

Την περασμένη εβδομάδα το θέμα της Λαϊκής παρουσιάστηκε στην βουλή καθώς, με βάση το νομοσχέδιο που εγκρίθηκε, θα έπρεπε να διοριστούν μέλη του διοικητικού συμβουλίου από την κυβέρνηση. Σε μια αρχική κίνηση, κάποια μέλη του διοικητικού συμβουλίου παραιτήθηκαν οικειοθελώς. Αυτό προκάλεσε μια ενδιαφέρουσα, όσο και αστεία, έκρηξη θυμού στην βουλή – ακόμα και από τους βουλευτές, οι οποίοι είναι εμπλεκόμενοι με την Λαϊκή. Υπήρξαν κατηγορίες ότι μέλη της Λαϊκής δεν παραιτούνταν γιατί είχαν συμφέροντα να κρύψουν – κι άρχισαν να διαρρέουν πληροφορίες για δάνεια που δόθηκαν χωρίς εξασφαλίσεις. Η εικόνα του Ν. Παπαδόπουλου και του Α. Νεοφύτου να κατηγορούν τις τράπεζες και ιδιαίτερα την Λαϊκή, χωρίς να φαίνεται να διανοείται ο Ν. Παπαδόπουλος, ότι μάλλον θα έπρεπε ο ίδιος να κάνει αποχή με βάση τις ιστορικές πελατειακές σχέσεις του δικηγορικού γραφείου της οικογένειας του με την Λαϊκή, είχε κάτι το αστείο. Ανάλογη ήταν και η εικόνα του Α. Νεοφύτου.

Όταν τα μέλη παραιτήθηκαν, ξέσπασε νέα αντιπαραθεση στην βουλή, καθώς ο Ν. Παπαδόπουλος επέμενε να διοριστεί ένας κ. Φιλίππου. Τελικά διορίστηκε, αλλά σε εκείνο το κλίμα, ο Αβέρωφ Νεοφύτου φαίνεται να προσπάθησε να βοηθήσει τον φίλο του ή να παρέμβει κάπως στο αρνητικό κλίμα, το οποίο άγγιζε όσους ήταν εκπρόσωποι των συμφερόντων των τραπεζών στην βουλή, με την διαρροή ότι στο βιογραφικό ενός ατόμου, κάποιου Χατζηγιαννάκη, το οποίο εισηγήθηκε το υπουργείο υπήρχε αναφορά σε κάποιο "Andro and his people" που τον υποστήριζε. Η διαρροή είχε ως στόχο, μέσα από τους συνειρμούς, το ΑΚΕΛ. Η διαρροή κυκλοφόρησε αρχικά μέσω ίντερνετ και την επόμενη ο «Φιλελεύθερος» το έκανε και πρωτοσέλιδο. Η αντίδραση, όμως, υπήρξε έντονη και την αμέσως επόμενη μέρα, ο Φιλελεύθερος απολογήθηκε και για την διατύπωση και για τα υπονοούμενα. Το πιο εντυπωσιακό ήταν η κίνηση της «Αλήθειας», η οποία στήριξε την επιλογή Χατζηγιαννακη.

Η απολογία του Φιλελευθέρου θεωρήθηκε και ως έμμεση αναφορά σε πιθανή εμπλοκή, όχι του Άντρου του ΑΚΕΛ, αλλά οικονομικών παραγόντων  - οι οποίοι, ενδεχομένως, να παρέχουν και μέρος της διαφημιστικής πίτας του Φιλελεύθερου. Στο σημείωμα γινόταν αναφορά και στην στήριξη από το Σαρρή για την υποψηφιότητα και από το βιογραφικό του κ. Χατζηγιαννάκη, ο οποίος δραστηριοποιείται στην Ρωσία, φαίνεται ότι μάλλον η αναφορά έιχε να κάνει με επενδύτες από την Ρωσία ή από την ευρύτερη περιοχή.

Η κίνηση για νέο διοικητικό συμβούλιο αποτελεί, σαφώς, μια κίνηση προς μερική κρατικοποίηση – αν και οι μέχρι στιγμής αναφορές περιστρέφονται γύρω από προσπάθειες αναζήτησης ξένων ή και ντόπιων - επενδυτών. Σε αυτό το πλαίσιο, άρχισαν και οι συζητήσεις για το από πού μπορούν να αντληθούν τα χρήματα, αν χρειαστεί κρατική παρέμβαση. Ο Σιαρλή, αλλά και ο νέος διοικητής της κεντρικής, έκαμαν αναφορά σε πιθανότητα προσφυγής στο μηχανισμό στήριξης, αλλά ο καθένας έθεσε και τις δικές του παραμέτρους. Ο μεν Σιαρλή επέμενε, όπως άλλωστε είναι και η δουλειά του, να μην υπάρχει απόκλιση από την συμφωνία για 2.5% έλλειμμα, ενώ ο Δημητριάδης, άφησε να διαρρεύσει και κάτι που, σαφώς, θα κάνει τους νεοφιλελεύθερους να σκεφτούν δίπλα την εκστρατεία τους για το μηχανισμό, αφού μια τέτοια κίνηση μπορεί να οδηγήσει σε άνοδο του εταιρικού φόρου.

Ήδη, συζητούνται δύο πιθανότητες για όσα χρήματα θα ελλείπουν από την ανακεφαλαιοποιηση – είτε διακρατικό δάνειο είτε προσφυγή στην μηχανισμό. Τις τελευταίες εβδομάδες, οι νεοφιλελεύθεροι σε διάφορες στήλες των οικονομικών τμημάτων των εφημερίδων, πίεζαν για μηχανισμό ελπίζοντας προφανώς ότι κάτι τέτοιο θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί και για ένα μνημόνιο επίθεσης και περικοπών στα εργατικά δικαιώματα. Οπότε, η αναφορά στον εταιρικό φόρο είναι και μέρος ανοίγματος των οριζόντων της πραγματικότητας.

Αξίζει να αναφερθεί ότι στην συνάντηση του με τον διοικητή της κεντρικής ο Ν. Αναστασιαδης κατέθεσε, επίσης, την θέση για δάνειο από το μηχανισμό στήριξης των τραπεζών, χωρίς όμως όρους – διαφοροποιώντας, ελαφρώς, τη θέση του από τους νεοφιλελεύθερους με τις εμμονές τους για μέτρα ενάντια σε εργαζόμενους ή τις κοινωνικές παροχές. Η κυβέρνηση, από την πλευρά της, φαίνεται να κρατά ανοικτές τις πιθανότητες και τα ενδεχόμενα επιμένοντας στο διαχωρισμό του τραπεζιτικού προβλήματος από την υπόλοιπη οικονομία – δίνοντας έμφαση στις υποχρεώσεις της τράπεζας για ανακεφαλαιοποιηση που συνεπάγεται και μέτρα για προέλκυση επενδύσεων.  

Το πιο ενδιαφέρον, ωστόσο, της εβδομάδας που πέρασε ήταν η αποφυγή αναφοράς από τα επίσημα ΜΜΕ στα διαπλεκομενα συμφέροντα στη Βουλή και ιδιαίτερα, στην επιτροπή οικονομικών  με την παρουσια λ.χ. του Ν. Παπαδόπουλου. Το θέμα, ωστόσο, μάλλον θα επανέλθει είτε από τους πολιτικούς στο πλαίσιο εσωτερικών τους διαμαχών, είτε από την κοινωνική δυσφορία.