Πρόσφατα άλλαξα δουλειά. Παρόλον που οι παραπάνω δουλειές που έκαμα είχαν να κάμουν με κόσμο τζιαι "κοινωνικές επαφές" (καμία σχέση με το ξέρω τον τάδε άρα πιάννω τη δουλειά - τζιήνες έν' τες έπιαννα!), η πιο πρόσφατη είσιε να κάμει με ...... "κοινωνικήν απομόνωση"!!!! Μες τα κιττάπια, τζιαι τα βιβλία, μες τες εκθέσεις τζιαι τες νομοθεσίες, με τους κανονισμούς τζιαι τες στατιστικές. Άρεσκε μου πάρα πολλά. Τζιαι έμαθα πάρα πολλά - έτσι τζι' αλλιώς τούτη εν βασική επιδίωξή μου ό,τι τζιαι να κάμνω. Ελείπα μου τα πλάσματα όμως - κατά το δία του πελλού αγγούρι ..... ! Έτσι, εμέτρησεν τζιαι τούτον μαζί με άλλους παράγοντες για να αλλάξω δουλειά.
Δαμέ που είμαι τωρά, έχω να κάμω με κόσμο κάθε δευτερόλεπτο στην κυριολεξία. Τζιαμέ που κάθουμαι, εν κέντρο διερχομένων ..... κάτι σαν τη στάσην των λεωφορείον στην πλατεία Σολωμού. Τούτον συμβάλλει στο να πολλινίσκει η ώρα που θέλω για να τελειώσω κάτι τζιαι φάσεις - φάσεις, τόπους - τόπους προκαλεί μου άγχος γιατί εν μπόρω να ακολουθήσω τους συνηθισμένους ιλιγγιώδεις ρυθμούς μου. - Βασικά κάμνει μου καλόν, τελικά, τωρά που το σκέφτουμαι!
Το θέμαν όμως, εν η συμμετοχική παρατήρηση σε μηχανισμούς λήψης αποφάσεων για σύνολα ..... για τον πολλύν τον κόσμο! Βρίσκω πολλά ενδιαφέρον το ότι κάποιοι ακολουθούν τες βασικές τους αρχές, κάποιοι φέρουνται υστερόβουλα (πρέπει να το προσέξει κανένας πολλά για να το διαπιστώσει), κάποιοι άλλα λαλούν τζιαι άλλα κάμνουν, τζιαι για κάποιους οι εκλογές εν τελειώννουν ποττέ!!!!
Το πιο ενδιαφέρον, εν η σύνθεση τέθκοιων μηχανισμών. Τζιείνοι που επηρεάζουνται εν έχουν χαπάρι για το τι γίνεται! Εν έχουν ιδέα για το είδος τζιαι τη βάση των διαβουλεύσεων που τους επηρεάζουν τόσον άμεσα τζιαι μακροπρόθεσμα. Που επηρεάζουν τη καθηρινότηταν, τα οικονομικά, την ποιότητα ζωής τους ..... αλλά τζιαι των κοπελλουθκιών τους. Οι ό,ποιες αντιδράσεις εν σπασμωδικές τζιαι μεμονωμένες. Τζιαι το σημαντικόττερον ούλλα γίνουνται με έναν τρόπον που κανένας εν μπορεί να καταλήξει ποιος τελικά έσιει τον έλεγχο: τζιείνος/η/ τζιείνοι/νες που αποφασίζει/ ζουν ή τζιείνος/η/ τζιείνοι/νες που επηρεάζουνται. Φαίνουνται ούλλα σαν το Τρούμαν σιόου που ούλλοι/ ες νομίζουν ότι ξέρουν ήνταλως ζιούν τζιαι αποφασίζουντο μόνοι/ νες τους αλλά μπορεί τζιαι να μεν' ναιν έτσι!
Τελικά πόσον οι επιλογές μας εν δικές μας; Πόσον έλεγχον έχουμεν στη ζωή μας;!
Τζιαι αμμέ' νναιν θέμα ελέγχου αλλά επιρροής πόσον επηρεάζουμεν εμείς τη ζωή μας τζιαι πόσον ούλλοι/ ες οι άλλοι/ ες; Πάλε εν έχω απάντησην! Πόσο σημαντικόν ένει να υπάρχει απάντηση; Εεεεε.... μα έννεν' νει; Ψάχνω την! Μπορεί να εν πολλά γλήορα για να έβρω, προς το παρόν. Μπορεί τζιαι να αδικώ...... Προς το παρόν, θέλω να συνεχίσω να παρατηρώ! Είμαι πολλά περίεργη να δω πότε, πως τζιαι γιατί υπάρχει αντίδραση. Πότε τα πλάσματα μουδκιάζουν τζιαι απλώς συνεχίζουν να υπάρχουν, χωρίς απαραίτητα να ζιουν. Ή τζιαι να τα ενδιαφέρει να ζήσουν!
Δαμέ που είμαι τωρά, έχω να κάμω με κόσμο κάθε δευτερόλεπτο στην κυριολεξία. Τζιαμέ που κάθουμαι, εν κέντρο διερχομένων ..... κάτι σαν τη στάσην των λεωφορείον στην πλατεία Σολωμού. Τούτον συμβάλλει στο να πολλινίσκει η ώρα που θέλω για να τελειώσω κάτι τζιαι φάσεις - φάσεις, τόπους - τόπους προκαλεί μου άγχος γιατί εν μπόρω να ακολουθήσω τους συνηθισμένους ιλιγγιώδεις ρυθμούς μου. - Βασικά κάμνει μου καλόν, τελικά, τωρά που το σκέφτουμαι!
Το θέμαν όμως, εν η συμμετοχική παρατήρηση σε μηχανισμούς λήψης αποφάσεων για σύνολα ..... για τον πολλύν τον κόσμο! Βρίσκω πολλά ενδιαφέρον το ότι κάποιοι ακολουθούν τες βασικές τους αρχές, κάποιοι φέρουνται υστερόβουλα (πρέπει να το προσέξει κανένας πολλά για να το διαπιστώσει), κάποιοι άλλα λαλούν τζιαι άλλα κάμνουν, τζιαι για κάποιους οι εκλογές εν τελειώννουν ποττέ!!!!
Το πιο ενδιαφέρον, εν η σύνθεση τέθκοιων μηχανισμών. Τζιείνοι που επηρεάζουνται εν έχουν χαπάρι για το τι γίνεται! Εν έχουν ιδέα για το είδος τζιαι τη βάση των διαβουλεύσεων που τους επηρεάζουν τόσον άμεσα τζιαι μακροπρόθεσμα. Που επηρεάζουν τη καθηρινότηταν, τα οικονομικά, την ποιότητα ζωής τους ..... αλλά τζιαι των κοπελλουθκιών τους. Οι ό,ποιες αντιδράσεις εν σπασμωδικές τζιαι μεμονωμένες. Τζιαι το σημαντικόττερον ούλλα γίνουνται με έναν τρόπον που κανένας εν μπορεί να καταλήξει ποιος τελικά έσιει τον έλεγχο: τζιείνος/η/ τζιείνοι/νες που αποφασίζει/ ζουν ή τζιείνος/η/ τζιείνοι/νες που επηρεάζουνται. Φαίνουνται ούλλα σαν το Τρούμαν σιόου που ούλλοι/ ες νομίζουν ότι ξέρουν ήνταλως ζιούν τζιαι αποφασίζουντο μόνοι/ νες τους αλλά μπορεί τζιαι να μεν' ναιν έτσι!
Τελικά πόσον οι επιλογές μας εν δικές μας; Πόσον έλεγχον έχουμεν στη ζωή μας;!
Τζιαι αμμέ' νναιν θέμα ελέγχου αλλά επιρροής πόσον επηρεάζουμεν εμείς τη ζωή μας τζιαι πόσον ούλλοι/ ες οι άλλοι/ ες; Πάλε εν έχω απάντησην! Πόσο σημαντικόν ένει να υπάρχει απάντηση; Εεεεε.... μα έννεν' νει; Ψάχνω την! Μπορεί να εν πολλά γλήορα για να έβρω, προς το παρόν. Μπορεί τζιαι να αδικώ...... Προς το παρόν, θέλω να συνεχίσω να παρατηρώ! Είμαι πολλά περίεργη να δω πότε, πως τζιαι γιατί υπάρχει αντίδραση. Πότε τα πλάσματα μουδκιάζουν τζιαι απλώς συνεχίζουν να υπάρχουν, χωρίς απαραίτητα να ζιουν. Ή τζιαι να τα ενδιαφέρει να ζήσουν!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου