Αναμάσημαν

Πριν κάμποσον τζιαιρόν (τίποτε βασικά μπροστά στην αιωνιότηταν) έγραψα τον "Πλασματικόν Ορθολογισμόν τζιαι τον Μικρόν Πρίγκηπαν" (http://antzieloshiasmenimagissareal.blogspot.com/2011/04/blog-post_13.html ) 

 

 

Κάποιες που τζιείνες τες κουβέντες τες αυθόρμητες, ξανάρκουνται στο νου μου για να φέρω τα μίλια μου που την μικρότηταν τζιαι τον τομαρισμόν του εγώ που μ' ετύλιξεν τες τελευταίες μέρες τζιαι εσκούλλησεν με ο θυμός αφαιρώντας μου την "όραση" για τη μεγαλλύττερην εικόναν, την πιο σφαιρικήν, την πιο ουσιαστικήν.

 

 

"....Κατανοώ τζιαι σέβουμε τούντην στάσην [απογοήτευσην - καταχώνιασμαν της ελπίδας]. Εν μπορώ να τη συμμεριστώ αφού εν ενάντια στη φύση μου τζιαι σε τζιήνον που θεωρώ λόγον ύπαρξής μου.

Μαθαίνουμεν τρόπους να θωρούμεν τα πράματα γυρώ μας. Μαθαίνουμεν την "κοινή" λογική τζιαι να ερμηνεύκουμεν βάσην της........

Τούτος ο τρόπος για μέναν εν επίπλαστος - όϊ υστερόβουλα ψεύτικος. Εν μια νοησιαρχία που βασίζεται στο τι θεωρεί ο καθένας μας πραγματισμό τζιαι ορθολογισμό. Έσιει να κάμει με τη γενικόττερην βιοθεωρίαν των ανθρώπων - τον τρόπον που επιλέγουν να θωρούν τζιαι να ζιούν τη ζωή. Έννεν θέμα σωστού τζιαι λάθους. Ούτε αλήθκειας τζιαι ψέματος. Εν καθαρά θέμαν προσέγγισης τζιαι επιλογής. Τζιαι κυρίως φύσης.

Μπορεί να εξεπέρασα το σύνδρομον της Ραπουνζέλ, τζιήνον της Πολυάννας τζιαι κυρίως τζιήνον του Μικρού Πρίγκηπα με καμιάν δύναμην! "Βλέπει κανείς καλύτερα με την καρδιά. Τα ουσιώδη πράγματα είναι αόρατα για τα μάτια."

Τζιαι την Επανένωση, έτσι τη θωρώ. Τζιαι χρησιμοποιώ σπουδές τζιαι γνώσεις για να εκλογικεύκω τα ουσιώδη πράματα που εν αόρατα στα μμάθκια. Τα ουσιώδη πράματα που θωρώ τωρά έχουν να κάμουν με τους κύκλους της φύσης. Την αρμονία. ΄Εννεν αρμονία τζιαι ισορροπία τούτον που υπάρχει τωρά. Έννεν "φυσικό" - εν πλασματικό!

Την ημέραν που εξεκίνησεν η συζήτηση που προανέφερα, επαρακολούθησα προηγουμένως έναν ρεπορτάζ για την επέτειον της καταστροφής τυου Τσιέρνομπιλ. Έψαξα λλίον τζιαι ήβρα κάτι σχετικά βιτεούθκια (Chernobyl: Life in the Dead Zone).Τωρά που ανάλαβεν η Φύση, ο τόπος ξαναγίνεται παράδεισος - όπως πριν να πειράξει ο άθρωπος. Λαλούν ότι τωρά ζιουν τζιαμέ πάνω που εξήντα διαφορετικά είδη θηλαστικών όπως ο αγριόσιοιρος τζιαι η άλκη. Τα ζώα εν ραδιενεργά, το DNA τους εν άλλαξεν καθόλου τζιαι μετάλλαξη εβρέθηκεν μόνο σε ένα είδος σιελιονιού. Φιλοξενούνται δκιακόσια ογδόντα είδη πουλιών, κάποια που τούτα σπάνια ή απειλούμενα με εξαφάνιση, με αποτέλεσμα να έσιει εξελικτεί σε "άσυλο" για φυτά τζιαι ζώα τζιαι πουλιά, κάποια που τούτα επιστεύκετουν ότι εξαφανιστήκαν.

Η Φύση στην ομαλήν κατάστασήν της αλλά τζιαι πληγωμένη ξαναγεννά, αναπτύσσεται τζιαι ευημερεί. Έτσι τζιαι' μεις δαμέ: Αναλαμβάνει η Φύση πλέον, τζι' η κουτσουλιά πας τον παγκόσμιο χάρτη που λέγεται Κύπρος τζιαι εν ο τόπος μας μπαίνει/ ένει στη διαδικασία να γίνει Τσιέρνομπιλ .... του σήμερα! Άσυλον ακόμα τζιαι για "είδη" που επιστεύκετουν ότι εξαφανιστήκαν!

Προς τέρψην των αφκιών τζιαι της ψυσιής - http://www.youtube.com/watch?v=fqkI-3bOreg&feature=related

Προς τέρψην των μαθκιών τζιαι της ελπίδας - http://www.youtube.com/view_play_list?p=AB0249F9D9CAE9C3 "

 

 

Ξαναγράφω τα για να τα ξαναδώ, όπως λαλεί τζιαι η παροιμία "για σεν τα λέω πεθερρά για να τ'ακούει η νύφη"!

Για μέναν η αντίσταση επροέρχετουν που τη ψύχωση με τον έλεγχο: άμπε τζιαι εν έχω προγραμματισμένον ήντα μπου εννά κάμνω του χρόνου έτσι τζιαιρόν! Ε όϊ ένηξέρω! Άμπα τζιαι εν λειτουργούν οι γυρών μου όπως θεωρώ εγιώ σωστόν τζιαι δίκαιον! Ε έθθα λειτουργούν έτσι! Απλώς τούτον εν το βίωμάν τους. Έτσι εμάθαν να επιπλέουν! Όπως έτσι έμαθα να βυθίζουμαι! Τζιαι το συγνώμην, το ευχαριστώ, το αγαπώ, το πονώ, το σιέρουμαι εν τα πιο δύσκολα.Τα εύκολα εν ο θυμός, το κλωστρόν το δειν, το "εννά δεις ήντα μπου εννά πάθεις!" Ε άτε τζιαι είδες ήντα μπου έπαθες; Τι αλλαγήν εννά κάμει στη ζωή μου;!

 

 

Τζιαι έτσι έρκουνται τα κουτούθκια! Κουτούθκια παντού! Άλλα ξυσιειλούν, άλλα ξιχάννουνται! Τζιείνα που ξιχάννουνται, εν τζιείνα που έχουν να κάμουν με τους άλλους, τους "ασήμαντους" (ασήμαντοι γιατί εν έχουν να κάμουν τίποτε με τη ζωή στην ουσίαν της, μόνον με δοκιμασίες της εξέλιξης τζιαι των επιλογών, έχουν να κάμουν μόνο με τες στιγμές). Τα κουτούθκια που ξυσιειλούν, εν τζιείνα που έχουν να κάμουν με το "είναι" τζιια τους σημαντικούς τζιαι τα λεπτά - κάποιες φορές με τες μέρες τζιαι τα χρόνια. Γενικά με τη διάρκεια, τζιαι την έντασην, τζιαι το βάθος, τζιαι τη διάσταση, τζιαι την Αρμονία.

 

 

Τι σχέσην έσιει τούτον τωρά με την ανάρτησην του Μικρού Πρίγκηπα;! Σε ούλλες τες εκφάνσεις της ζωής, τζιείνο που συνήθως ξιχάννουμεν εν τη δύναμην της Φύσης. Ότι τούτη τα ορίζει ούλλα... τούτη τα γεννά, τούτη τα παίρνει πίσω κοντά της. Τούτη ορίζει τους κύκλους, τούτη καθορίζει τη διάρκειάν τους, τούτη αποφασίζει αν το τέλος εν θάνατος ή αναγέννηση, τούτη φροντίζει ήντα μπου εννά μείνει πίσω τζιαι για ποιο λόγο.

Έν'ναιν μοιρολατρεία, εν συνειδητοποίηση.

Έν' νναιν αυτολύπηση, εν αυτοτέλεια.

Τζιαι εν έσιει να κάμει μόνον με την Επανένωσην, έσιει να κάμει γεννικόττερα με τη Ζωή.

Τα συναισθήματα τζιαι οι εξάρσεις τους, οι μνήμες, οι αναμνήσεις, η δράση τζιαι οι αντιστάσεις εν απλώς τα μέσα της, τα εργαλεία της για να μας αθθυμίζει ότι εν Τούτη που έσιει το πάνω σιέριν. Τούτη τζιαι οι επιλογές μας.

Οι επιλογές για το ήντα μπου έσιει σημασία για τον καθένα μας. Ποιος εν ο αυτοσκοπός; Ποια η παρακαταθήκη; Ποια η απολογία τζιαι η μετάνοια; Ποιον το κληροδότημαν;
Τα ριάλλια τζιαι τα χωράφκια; Οξά η Αγάπη τζιαι το νοιάξιμον; Για άλλους έτσι, για άλλους άλλωσπως.

Ούλλα επιλογές ..... της Φύσης μας.